Chłopcy z ferajny? Klimat jak najbardziej podobny. W tych wszystkich filmach niezłe jest postrzeganie mafii jako rodziny. Udowadniają one że tylko ona może w tamtym środowisku dać szansę. Przykre jednak gdy ktoś dojdzie do wniosku że ten film mówi o tym jaka to mafia jest sympatyczna i miła. Ale cóż...tacy ludzie nie powinni oglądać takich obrazów. Film nieźle pokazuje jak ona zniewala i niszczy jednostkę, jak również każe zrezygnować z osobistych przekonań- choćby scena pobicia Czarnych.
Obraz jest bardzo synkretyczny- oprócz dramatu wplata się tu kilka scen komediowych....chociażby cudowny moment- gdy Młody idzie do spowiedzi i przekonuje księdza iż Bóg niekoniecznie na ziemi jest wszechmogący..:);
Aktorstwo? B. dobre.Jak zawsze rewelacyjny Palminteri. Ów aktor zawsze czyni swych bohaterów nie wielopoziomowymi. Tutaj jest wręcz aniołem stróżem, do tego samotnym, nikomu nie ufającym. Z resztą vzy Sonny nie budzi sympatii? Człowiek mówiący: "Lęk trwa dłużej niż miłość"... a nauczka dla brzydkich harleyowców? Scena jest bardzo sugestywna, jednak schemat równie porażający, jak nie zamierzenie chyba zabawny: człowiek z klasą (Sonny) tłumaczy (siłą co prawda) jak należy się zachowywać z kulturą. Ale, abstrahując od tego...film jest wspaniały. Co z tego że jest w nim kara za winy, przebaczenie, zrozumienie...czyli- schematyczność i idealne zatoczenie kręgu? Jest, jednak w jak najlepszym stylu. Ogląda się nadzwyczaj dobrze! Dziś przypomniałam sobie ów film i przykuł mnie do tv;
I muzyka! Świetnie dobrana. Pamiętałam z niej właściwie tylko Hendrixa, ale oglądając pierwszy raz byłam dzieciakiem. Z resztą... w końcu to zawsze wlk. postać rocka!