Kevin Costner, Mel Gibson, Michael Keaton, Kurt Russell, Bruce Willis, Sylvester Stallone, John Travolta, Val Kilmer, Bill Paxton, Patrick Swayze, Stephen Lang, Jeff Bridges, Ron Perlman, Richard Gere, Michael Nouri, oraz Christopher Lambert byli rozważani do roli Jacka Ryana.
Arnold Schwarzenegger i Klaus Maria Brandauer byli rozważani do roli Marko Ramiusa.
Sean Connery dołączył do obsady filmu po tym, jak odrzucił rolę Gracza w filmie "Rosencrantz i Guildenstern nie żyją".
Sean Connery zaraz po tym, kiedy otrzymał faksem kopię scenariusza, odrzucił proponowaną mu rolę, ponieważ we wstępie opisane wydarzenia nie zgadzają się z realiami po Zimnej Wojnie i nie mają historycznego zabarwienia. Faks nie zawierał stwierdzenia, że film jest oparty na faktach. Gdy dodano taką wzmiankę na początku, aktor przyjął tę rolę.
Rip Torn był brany pod uwagę do roli w filmie.
John McTiernan zdecydował się wyreżyserować "Polowanie na Czerwony Październik", co uniemożliwiło mu pracę nad drugą częścią "Szklanej pułapki".
Alec Baldwin został zwerbowany do projektu w grudniu 1988 roku. Co ciekawe, nie wiedział wówczas, jaką rolę przyjdzie mu zagrać.
Austriacki aktor Klaus Maria Brandauer wcielił się początkowo w postać sowieckiego kapitana Marko Ramiusa. Jednak już po 2 tygodniach kręcenia - ze względu na inne zobowiązania - musiał on opuścić plan zdjęciowy. Wtedy właśnie zastąpił go Sean Connery.
Do roli Caroline Ryan rozważano Cher. Finalnie jednak możliwość wcielenia się w postać powierzono Gates McFadden.
W scenie, w której Ramius informuje oficerów o swoim zdradzieckim planie, kapitan Borodin odpina górny guzik munduru dwukrotnie.
Kiedy Ryan wsiada do helikoptera, na dworze pada deszcz. Jednak, jeśli spojrzymy od środka przez przednią szybę helikoptera, wycieraczki się nie poruszają.
Podczas ewakuacji Czerwonego Października zauważyć można dwóch kamerzystów (jeden w mokrych jeansach, drugi w czapeczce z sowieckim symbolem) oraz ekipę filmową (z kamerą zasłoniętą plastikową torbą).
Kiedy kapitan Ramius patrzy przez peryskop, w refleksie odbija się osoba w czerwonej kurtce. Nikt na mostku nie nosi czerwonej odzieży.
Kiedy Ramius pyta Jacka, czy ten mówi po rosyjsku, tak naprawdę wypowiada tę kwestię po angielsku. Rosyjska translacja jest zdubbingowana. Widać, że nie pasuje do ruchu warg kapitana.
Ramius dostaje dokładne instrukcje, aby powrócić z misji 16-ego dnia danego miesiąca. Jednak wraca do bazy 23-ego, w rocznicę śmierci swojej żony.
Wielu sowieckich oficerów w filmie nosi odznaki. W rzeczywistości jedynie oficer dowodzący może nosić odznaczenia w radzieckich okrętach podwodnych.
Kiedy Ramius zostaje ranny, zakrywa krwawiące miejsce na przemian lewą/prawą/lewą ręką, w zależności od kąta kręcenia sceny.
Na osłonie przeciwsłonecznej jednego z członków załogi helikoptera, widać odbicie sprzętu oświetleniowego i pracownika planu zdjęciowego.
Akcja toczy się w 1984 roku. Jednakże, w londyńskim apartamencie Jacka Ryana na stole zauważyć można wydanie miesięcznika "Proceedings", pochodzące z 1987 roku.
Koperta, w której kapitan Ramius przesyła list do admirała Padorina, ma kształt międzynarodowy. Pod koniec lat 80-tych w Związku Radzieckim używano zupełnie innych kopert, o wymiarach 160 x 115 mm.
Gdy okręt płynie przez podwodny kanion, jeden z pasków tworzących stopień oficerski 2. kapitana Vasilya Borodina odczepia się od mankietu jego munduru. W następnym ujęciu znów jest on na swoim miejscu.
Brytyjski "Range Rover", który odwozi Jacka Ryana na lotnisko "Heathrow", ma na początku numeru rejestracyjnego literę "C". Oznacza to, że auto zostało wyprodukowane pomiędzy 1 sierpnia 1985 a 31 lipca 1986 roku. Nie byłoby to możliwe, ponieważ akcja filmu toczy się pod koniec 1984 roku.
Gdy admirał z USS "Enterprise" Joshua Painter patrzy na pas startowy, z jego ust pada kwestia: "This business will get out of control. It will get out of control and we'll be lucky to live through it." Kiedy wypowiada te słowa, ruch jego głowy i szczęki ani trochę nie pasują do tego, co widzimy i słyszymy.
W momencie, gdy Jack Ryan jest opuszczany na pokład USS "Dallas", łódź podwodna - w zależności od ujęć - zachowuje się w nienaturalny sposób. Raz stoi nieruchomo, a raz płynie ze sporą prędkością.
Larry Ferguson, wcielający się w postać chiefa Watsona, ma na mundurze naszywkę z nazwiskiem Ferguson, zamiast Watson.
Podczas powietrznego ujęcia - mającego pokazać eksplodującą łódź Alfa - na ułamek sekundy przed samym wybuchem, można zauważyć - zanurzonych w wodzie - pirotechników, którzy odpalili ładunki.
Będąc na pokładzie lotniskowca USS "Enterprise", Jack Ryan jest świadkiem tragedii. Podczas próby lądowania o pokład rozbija się jeden z samolotów. Ciekawostką jest, iż podchodząca do lądowania maszyna wyraźnie różni się od tej, która uderza o płytę. Pierwsza z nich to "Grumman F-14 Tomcat", natomiast druga - klasyk z lat 50. XX wieku - "Grumman F9F Panther".
W początkowej scenie filmu, "Czerwony Październik" wypływa z sowieckiego portu pod eskortą kutra Amerykańskiej Straży Przybrzeżnej (USCG) i holowników Amerykańskiej Marynarki (USN).
Podczas ewakuacji "Czerwonego Października", spowodowanej "spreparowaną" awarią reaktora, na pokładzie - przez ułamek sekundy - widać kamerę i jej operatorów, ubranych w tenisówki.
Akcja filmu toczy się pod koniec 1984 roku. Jednak, pojawiająca się w drugiej połowie filmu, fregata klasy Hazard Perry - USS "Reuben James" (FFG-57), na której rezydują admirał James Greer (James Earl Jones) i Oliver Wendell "Skip" Tyler (Jeffrey Jones), została przekazana do użytkowania dopiero 22 marca 1986 roku.
Jeden z członków załogi lotniskowca USS "Enterprise" (CVN-65), pojawia się również na pokładzie fregaty USS "Reuben James" (FFG-57).
Kiedy Jack Ryan zostaje wciągnięty na pokład Dallas, jeden z członków załogi, kładąc Jacka na podłodze, wygina zawór.
W kilku scenach na pokładzie radzieckiego Czerwonego Października, widać gaśnice wyprodukowane przez amerykańską firmę Amerex.
Zdjęcia kręcono w Los Angeles, i San Diego (Kalifornia, USA), Keyport i Port Angeles (Waszyngton, USA), Groton (Connecticut, USA), Lake James (Karolina Północna, USA), na Alasce (USA) oraz w Londynie i Liverpoolu (Anglia, Wielka Brytania).
Podczas filmowania, wielu aktorów, którzy grali marynarzy na USS Dallas, brało udział w szkoleniu na prawdziwym okręcie.
Aby przygotować się do roli kapitana, Scott Glenn został "osadzony" na prawdziwej łodzi i wydawał rozkazy prawdziwej załodze, tak jak robiłby to kapitan.
Zwrot "The Hunt Is On" (Polowanie rozpoczęto) stało się nieoficjalnym motto statku U.S.S. Dallas.
Niektórzy aktorzy pozyskani do załogi statku "Czerwony Październik" było marynarzami z Akademii Marynarki Wojennej z Annapolis. Zapłacono im dodatkowe pieniądze, aby ogolili głowy.
Statek eskortujący "Czerwony Październik" z portu to USSGC Blackcaw, stacjonujący w San Francisco.
Fregata pokazana w momencie, kiedy "Czerwony Październik" się wynurza, to prawdziwy Reuben James, fregata klasy Oliver Hazard Perry. Załoga również uczestniczyła w kilku scenach.
Podwodny model "Czerwonego Października" nigdy nie był w wodzie. Taki efekt uzyskano dzięki niebieskiemu światłu, tylnej projekcji i kilku cyfrowym retuszom.
Dla celów wyłącznie filmowych tylko lewą stronę modelu "Czerwonego Października" wykonano tak dokładnie, aby wyglądał jak prawdziwy okręt. Taki efekt dla prawej strony statku uzyskano poprzez lustrzane odbicie obrazu.
Statek, który tak gwałtownie się wynurza to statek USS Blueback. Również ujęcia na rosyjskiej Alphie, kręcono w torpedowni statku Blueback.
Robert Garland, John Milius i David Shaber nie zostali wymienieni jako współtwórcy scenariusza.
Większość scen z Gates McFadden, grającej Cathy Ryan została wycięta z filmu.
Peruka, przygotowana specjalnie dla Seana Connery, kosztowała okrągłe $20,000.
Przygotowując się do roli komandora Barta Mancuso, Scott Glenn spotkał się z dowódcą - wycofanego w 2006 roku z czynnej służby - okrętu podwodnego klasy Los Angeles: USS "Salt Lake City" (SSN-716).
Podczas filmu, na "Czerwony Październik" zrzucane są z powietrza dwie torpedy. Jedna z radzieckiego bombowca "Tupolev Tu-142" (Bear Foxtrot), a druga z amerykańskiego helikoptera "SH-60 Seahawk".
Scenę, gdy Jack Ryan jest opuszczany na pokład USS "Dallas" sfilmowano przy kei "Mole Pier" - będącej jednym z pirsów "Long Beach Naval Station". Zdjęcia realizowano w słoneczny dzień, tak więc specjaliści od efektów specjalnych musieli się nieźle natrudzić, aby sceneria wyglądem przypominała rozszalały ocean.
Podczas kręcenia scen z fregatą USS "Reuben James" (FFG-57), wykorzystano także inny okręt: USS "Wadsworth" (FFG-9), którego zadaniem było imitowanie właśnie FFG-57. W kilku ujęciach, numer "9" jest doskonale widoczny na kadłubie fregaty-dublera.
Kilku pracowników firmy "Newport News Shipbuilding and Drydock Company" (NNS) - znanej dziś jako "Northrop Grumman Newport News" (NGNN) - zajmującej się projektowaniem i budową okrętów podwodnych, pełniło rolę doradców, których zadaniem było stworzenie wnętrz fikcyjnych okrętów USS "Dallas" i "Czerwonego Października".
Zdjęcia 2 torped, uderzających o taflę wody (pierwszej, zrzuconej z radzieckiego samolotu oraz drugiej, pochodzącej z amerykańskiego śmigłowca), to - dwukrotnie pokazany - ten sam materiał filmowy.
John McTiernan zrezygnował z usług, początkowo wybranego, montażysty - Petera Zinnera. Jednakże, Zinner i tak miał swój udział w filmie. Wystąpił jako sowiecki admirał, Yuri Ilyich Padorin.
Pluszowy miś Sally Ryan - Stanley - jest w napisach końcowych wymieniony jako "On sam" (Himself).
Akcja filmu toczy się w listopadzie 1984 roku. W mniej więcej 25 minucie filmu, operator sonaru - Ronald "Jonesy" Jones - wykrywa okręt podwodny klasy "Tajfun", której nadany zostaje kryptonim "Tajfun-7" (siódemka dlatego, że ich komputerowa baza danych liczyła już 6 innych okrętów tego typu). Błąd polega na tym, że "prawdziwi" Sowieci byli wówczas w posiadaniu jedynie dwóch okrętów podwodnych tej klasy (a budowa trzeciego dobiegała końca).
Scena rozbijającego się o USS "Enterprise" samolotu, to ewidentnie materiał archiwalny. Przedstawia on tragedię, która miała miejsce podczas Wojny Koreańskiej. Lądujący na lotniskowcu USS "Princeton" (CV-37) samolot "Grumman F9F Panther" uległ zniszczeniu, ponieważ - oślepiony przez zachodzące słońce - pilot nie zdołał wykonać prawidłowego podejścia. Poniósł śmierć na miejscu.
Podczas pościgu przez podwodny kanion jeden z oficerów na USS "Dallas" podaje, wyrażoną w miligalach, wartość anomalii siły pola grawitacyjnego. W tamtych czasach informacja o tym, że amerykańska marynarka wykorzystuje grawimetrię w nawigacji, była ściśle strzeżoną tajemnicą wojskową. Tak więc, przez niedopatrzenie twórców filmu, armia była zmuszona ujawnić tę przełomową technologię.
Chwilę po zabiciu oficera politycznego, kapitan Ramius pali dokumenty z oryginalnymi rozkazami. Okręty podwodne są budowane z myślą o pożarach, będących jednym z podstawowych zagrożeń, tak więc unoszący się dym powinien wywołać alarm. W najgorszym razie zapach spalenizny powinien utrzymywać się w kajucie i zostać wykryty przez innych członków załogi, wchodzących do pomieszczenia.
Amerykański okręt podwodny USS "Houston" (SSN-713) został - na potrzeby filmu - ucharakteryzowany na okręt USS "Dallas" (SSN-700).
Podczas kręcenia (14 czerwca 1989 roku) doszło do tragedii. Biorący udział w zdjęciach okręt podwodny USS "Houston" spowodował poważny wypadek. 10 mil morskich od Long Beach (kanał "San Pedro", w pobliżu wyspy "Santa Catalina"), zaczepił on o jedną z lin holowniczych, powodując zatonięcie holownika "Barcona". Jeden z członków załogi tego drugiego utonął, natomiast dwóch innych zdołano uratować.
W filmie, pod amerykańską banderą występuje okręt USS „Clark”, który od roku 2000 nosi nazwę ORP Gen. K. Pułaski.
Okres zdjęciowy rozpoczął się 3 kwietnia 1989 roku.